Elke keer wanneer we iets zien, voelen, horen, ruiken of proeven, gebruiken we onze zintuigen, onze sensoren. De informatie die deze sensoren waarnemen, noemen we sensorische informatie. Vaak is een waarneming voldoende aanleiding om iets wel of juist niet te doen. Wanneer we eten of onszelf aankleden, maken we ook gebruik van de waargenomen sensorische informatie. U raadt het al: de verwerking van deze sensorische informatie noemen we sensorische informatieverwerking (SI).

Het vermogen om zintuiglijke informatie waar te nemen, te verwerken én te verbinden zodat we er adequaat op reageren, speelt een heel belangrijke rol bij SI. Dit omdat het ons waarschuwt voor (mogelijk) gevaar, het ervoor zorgt dat we iets gericht onze aandacht kunnen geven en omdat het ons informatie laat opnemen.

Binnen SI neemt, naast het kijken en luisteren naar, het voelen van, het aangeraakt worden, het bewogen worden, het voelen in welke houding je je bevindt én het voelen van welke bewegingen je maakt een belangrijke plaats in. Dat is natuurlijk niet zomaar: deze zintuigen spelen een onmisbare rol bij het handhaven van evenwicht en stabiliteit.

Is Sensorische Informatieverwerking geschikt voor mijn kind?

Heeft uw kind moeite met het verwerken van de prikkels die hij/zij door middel van de zintuigen binnenkrijgt? Reageert het kind alsof het in gevaar verkeert (met vluchten of vechten) of lijkt hij/zij deze zintuigprikkels juist te negeren? In alle bovenstaande gevallen is sensorische informatieverwerking (SI) zeker geschikt voor uw kind.

Voorbeelden van kenmerken van SI-problematiek zijn:

– wisselvallig gedrag
– moeite hebben met concentreren
– niet stil kunnen zitten
– onhandig zijn, veel vallen en slechte coördinatie
– evenwichtsproblemen
– moeite hebben met spelen of samenspelen
– extreme activiteiten ondernemen zonder gevaar te zien
– bang zijn bij de kleinste activiteiten
– fel reageren op, voor anderen, gewone prikkels
– hyperactiviteit
– weinig beweging en moeheid
– moeite hebben met aankleden / het voelen van kleding op het lijf
– om onduidelijke redenen emotioneel reageren
– schrikken van aanrakingen